Ubud

Afgelopen vrijdag zijn we dus van Sumatra naar Bali gevlogen. Het tweede deel van de vlucht verliep ook prima. Na een kleine 3 uur vliegen landden we op Bali. Eenmaal geland merkten we direct al het verschil tussen de twee eilanden. Ook op Sumatra moesten we lang wachten bij de immigratiedienst, maar nu waren de rijen nog vele malen langer naast dat er verschillende loketten waren. Verder stonden er nu vrijwel alleen maar 'blanken' in de rijen, terwijl die op Sumatra op één hand, nou 2 dan, te tellen waren. Even slikken dus. Na deze rij bij de immigratie de volgende rij in voor de doorgang bij de douane. Één voordeel; onze koffers waren er al toen we bij de bagageband aankwamen. Daarna tussen tientallen bordjes zoeken naar onze gids/chauffeur Yasa voor de komende dagen. Die hadden we aangeraden gekregen via een teamgenoot van Edwin. Via e-mail hadden we contact gelegd met Yasa en gelukkig stond hij ons inderdaad netjes op te wachten. We werden hartelijk welkom geheten met een mooie bloemenslinger om onze nek. Daarna naar de auto en toen ongeveer anderhalf uur rijden naar hotel Desa Visesa in Ubud. Eerst in de drukte, daarna wat rustiger. Het was inmiddels al donker geworden dus van het landschap konden we niet veel zien. Yasa gaf aan dat we dan de volgende ochtend extra verrast zouden zijn.

De aankomst bij Royal Tulipe Desa Visesa was indrukwekkend. Aan de poort eerst nog een securitycheck. Met een spiegeltje werd de onderkant van de auto bekeken. Nadat ook het kenteken genoteerd was, mochten we doorrijden over de prachtig verlichte oprijlaan van het hotel. Daarna de aanblik van het hotel, echt een plaatje. De deuren werden netjes voor ons open gemaakt en we kregen een welkomstceremonie. Nadat we heilig water over ons hoofd gesprenkeld hadden gekregen, er rijst op ons voorhoofd geplakt zat en we een speciaal touwtje om de arm geknoopt hadden gekregen, kregen we een lekker welkomstdrankje. Daarna naar de hotelkamer. Ik heb toch best wel wat hotelkamers gezien, maar zo mooi als deze ga ik volgens mij niet meer krijgen. We hebben een penthouse met 2 geschakelde slaapkamers, privézwembad, eigen zitje onder een veranda en uitzicht op palmen. Niet het idee dat je op de derde verdieping zit. Vandaag hoorden we dat ons hotel ook het beste hotel in Ubud is. Oké, goedkoop was het niet, maar waard is het het wel. Super vriendelijk personeel en erg attent. De jongen bij de ingang zei de volgende morgen zelfs: "Goodmorning mr. Edwin". 

Nadat we ons verwonderd hadden over de mooie kamer, zijn we wat gaan eten in het restaurant van het hotel. Het was te laat om Ubud zelf in te gaan. Ons hotel ligt een kleine 10 minuten buiten het centrum. Er is een shuttle service, maar dan konden we pas om 23.00 terug. Dat vonden we wat laat. We waren immers al sinds 5.30 uur op. Na het eten wilden de meiden nog wel heel graag even zwemmen in ons privézwembad. We kwamen tot de ontdekking dat we de bikini van Fleur in het vorige hotel hadden laten liggen. Edwin had deze over de deur van de kast gehangen. Fleur had toen nog gezegd dat ze die zouden vergeten als hij daar zou hangen. Volgens Edwin zou dat niet gebeuren. Wel dus. Fleur is toen maar in de onderbroek gaan zwemmen.

De volgende ochtend eerst heerlijk ontbeten. Wat een keuze! Na het ontbijt Ubud in. Missie voor vandaag: een nieuwe bikini voor Fleur. Dat was nog een hele uitdaging, maar uiteindelijk gelukt. Verder de vele winkeltjes en markten in Ubud bekeken. Veel galerieen met schilderijen of handsnijwerk en veel winkeltjes met zilveren sierraden. Op de marktjes heel veel van hetzelfde; sarongs, kleding, waaiers, houten beeldjes etc.. De verkopers waren wat opdringerig. Verder is Ubud erg druk en dan met name met toeristen. Maar desondanks heerst er een heel bijzondere sfeer. Veel tempels en ieder huis heeft ook weer zijn eigen tempeltje. Op veel plaatsen zie je mensen offeren. Heel bijzonder allemaal. 

Rond een uur of 3 waren we weer terug in het hotel en hebben we lekker uitgerust. Wat een paradijsje is dit hotel! Om 18.00 uur weer terug naar Ubud en daar hebben we heerlijk gegeten in de tuin van een mooi restaurant. Lekkere muziek op de achtergrond, een hele fijne sfeer. Eerst even wat discussie en moppers aan tafel over de telefoons, maar daarna hadden we een gezellige avond. Om 21.00 weer met de shuttleservice terug naar het hotel.

Vanmorgen zijn we op tijd opgestaan. Ik wilde heel graag Ubud in om wat tempels te bekijken en vanmiddag hadden we een fietstocht op het programma staan. Ik wilde de shuttle van 10.00 uur nemen en dan die van 13.00 uur weer terug. De rest had geen zin om mee te gaan, dus ik ben er alleen op uit getrokken. Ik was even bang dat drie uur wellicht wat teveel zou zijn (de shuttle gaat alleen op bepaalde tijden), maar eigenlijk had ik tijd te kort. Het is lastig te omschrijven, maar ik vind de sfeer in Ubud echt heerlijk. Eerst ben ik naar een tempelcomplex wat buiten het dorp gelopen. Dat lag een beetje in een jungleachtige omgeving, daarna een ijskoffie gedronken bij de Starbucks (ja, die is hier dus ook). Ze hadden een mooi terrasje aan een vijver met Lotusbloemen met uitzicht op een tempel. Ik had mij nog niet zo verdiept in Bali, dus even het een en ander opgezocht in de reisgids die ik mee had genomen. Daarna het stadje nog wat doorgeslenterd. Ik moest mij nog haasten om op tijd terug te zijn. Edwin en de meiden hebben lekker bij het zwembad gelegen.

Om 14.30 uur werden we opgehaald door het fietsbedrijfje. We hadden een tour met e-bikes geboekt. Het was een leuke middag. We hadden gezelschap van een aardige Australier, een mooi klein groepje van 5 dus. Er waren eigelijk 13 mensen, maar ze hadden de groep gesplitst. We hadden 2 gidsen mee. Één voorop en één achteraan die af en toe even een sprintje naar voren maakte om het verkeer op een kruising tegen te houden. Een mooie tocht langs een tempel, door de rijstvelden en wat dorpjes. De tocht met de e-(mountain)bikes zelf was ook leuk. Bij de meeste tours wordt je eerst een heel eind met een busje de heuvel opgereden waarna je dan de tocht bergafwaarts maakt. Wij moesten stukjes de heuvel op, maar dat was met het motortje op de fiets geen enkel probleem. Met een knopje op het stuur werd die ingeschakeld en kon je zonder te trappen de heuvel op. Lui fietsen dus. Fleur vond het allemaal wel erg spannend en het pad door de rijstvelden was haar te smal. Hoewel de weg daarna weer breder werd, wilde ze niet meer verder. Op zich geen probleem (dat had ik haar ook verteld). Er reed een soort verlengde golfkar mee met reservefiets, extra water etc.. Op de plaatsen waar wij stopten, kwam die golfkar ook. Een vrouw van de andere groep wilde ook niet verder. Fiets op de wagen en vanaf dat moment is ze met het wagentje meegereden. Een stukje later nog een stop gemaakt bij een zaak waar je Luwak koffie kunt drinken. Dat is een speciale koffie gemaakt van de uitwerpselen van de cevetkat die de koffiebonen doorslikt. De bonen worden uit de ontlasting gehaald, gedroogd en geroosterd en vervolgens wordt er koffie van gemaakt. Een exclusieve koffie. Wij vonden het niet anders dan gewone koffie. Het was hier een commerciële aangelegenheid, maar goed, we hebben het meegemaakt. Daarna was een heel stuk naar beneden fietsen. Met af en toe de motor erbij, ging dat wel heel hard! Lianne vond het helemaal fantastisch. De tocht werd afgesloten met een diner. Rond 19.30 uur zijn we weer bij ons hotel afgezet. Nu lekker op onze eigen veranda nog een beetje bijkomen en de koffer gereed maken. Morgen gaan we door naar Pemutaran. Jammer, niet alleen vanwege dit fantastisch mooie hotel, maar ook omdat ik nog meer van Ubud had willen genieten. Ik ben hier nog lang niet uitgekeken.

(PS: foto's uploaden duurt wat langer. Zo nu en dan komen er dus wat bij)