St. Lucia

Eergisteren om 7.30 uur zat ik gedoucht en wel klaar om de dolfijnen te zien die hier iedere ochtend langs de kust zouden zwemmen. Dat leek mij een mooi begin van mijn verjaardag. Helaas lieten ze zich niet zien deze morgen. Het zonnetje was wel heerlijk en het uitzicht erg mooi. Ook goed om zo je verjaardag te starten.

De rest sloot al snel aan. Nadat we de hoop hadden opgegeven om de dolfijnen te zien, zijn we maar gaan ontbijten. Diana had de tafel versierd en als afsluiting kreeg ik nog een muffin met 3 kaarsjes. Leuk om zo met z’n allen in Zuid Afrika mijn verjaardag te vieren.

Na het ontbijt inpakken en startklaaro maken voor de reis naar onze volgende bestemming, St. Lucia. We zouden tussen 9.30 uur en 10.00 uur vertrekken, maar we hebben ons tempo al aangepast aan die van hier. Een beetje vertraging dus. Nadat ik nog een fles bubbels als verjaardagskado kreeg van Fairlight Beach House en alle bagage in de bus zat, reden we rond 10.20 uur weg van dit mooie plekje. Het rijden hier is prima te doen. Soms moeten we de heren er even aan herinneren dat ze links moeten rijden en af en toe gaat de ruitenwisser aan in plaats van de richtingaanwijzer, maar ze doen het uitstekend. De wegen zijn tot nu toe ook prima.

Na een korte pauze om wat ananas en bananen langs de weg te kopen, kwamen we rond 13.00 uur aan in St. Lucia. Vlak voor we het plaatsje binnen reden, hadden we al een olifant gespot! Leuk begin dus! We kwamen wat te vroeg aan in Ambience Guest House, maar de kamers waren al klaar. 

Om 14.45 uur zouden we worden opgehaald voor de hippo & croc tour. Daarvoor wilden we nog even lunchen. We kregen een tip van de eigenaresse; een restaurant op een mooie plek aan het meer. Veel tijd hadden we niet, dus bij binnenkomst vroegen we of dat ging lukken. Geen enkel probleem was het antwoord. Ze zouden haast maken. Het begon voortvarend en de drankjes en het eten was zo besteld. Maar toen begon het wachten. Een paar minuten voor half 3 kwam het eerste bord uit de keuken en daarna volgende de rest. Het eten moesten we dus naar binnen proppen en om 14.40 uur zaten we weer in de bus. 

We werden keurig op tijd opgehaald. Met een truck werden we naar de boot gebracht. Een kleinere boot met 15 personen. We hadden een leuke gids die veel wist te vertellen. De eerste krokodil zagen we we al binnen 5 minuten en even later de eerste nijlpaarden. Mooi om te zien. Het was een leuke tocht. ‘s Avonds heerlijk gegeten met sushi. Bij het dessert werd ik nog mooi toegezongen. 

Gisteren hebben we rustig aan gedaan. Na het ontbijt zijn we via het iSimangaliso Wetland Park naar Cape Vidal gereden. Bij vertrek eerst even tanken. Daar constateerden de mannen dat het linker voorraam niet meer dicht kon. Dat moest natuurlijk gerepareerd worden voordat we het park binnenreden. Apen wilden we niet in de bus! Volgens Edwin en Michiel moest het een kapotte zekering zijn. De mannen bij het tankstation waren gelukkig zeer behulpzaam. Ze stonden al snel met 4 of 5 man te helpen. Het euvel werd vrij snel ontdekt; een schakelaartje dat waarschijnlijk per ongeluk omgezet was 😄. Nadat dit ‘mankement’ verholpen was, door naar het park. Mooie natuur en het nodige wild gezien. Zebra’s, zwijntjes, antilopes, koedoes, gnoes en apen. We gingen natuurlijk voor de olifanten, maar die wilden zich nog niet aan ons laten zien. Goed ook, dan hebben we nog wat op ons lijstje staan voor de komende wildparken. Bij cape vidal hebben de kinderen heerlijk in de golfen gespeeld en wat gesnorkeld. Ondanks de wat wildere zee toch de nodige vissen gezien. Het was echt heerlijk op het strand. Op de terugweg kregen we helaas het bericht dat we de vis die we heel graag wilden zien, niet zouden gaan zien, althans niet van dichtbij. Er werd zeer harde wind voor vandaag voorspeld, zodat de walvistour voor vandaag afgelast werd. Heel erg jammer, zeker nadat we ze vanaf het strand heel in de verte met de verrekijker hebben kunnen zien. Het van dichtbij aanschouwen van de walvissen is iets dat Diana en ik allebei op onze bucket list hebben staan. Een dompertje dus, maar ze zullen zoiets niet voor niets cancellen. Veiligheid gaat natuurlijk boven alles.

Ieder nadeel heeft ook z’n voordeel. We hoefden vandaag niet om 5.30 uur naast ons bedje te staan en konden dus weer wat uitslapen. Voor vanmiddag hadden we een culturele tour naar een Zulu dorp in de planning staan. Volgens de eigenaar was het niet touristisch, in tegenstelling tot veel andere dorpen. Nou, dat leek ons wel wat. Omdat we nog wat tijd over hadden, zijn we eerst nog even naar het strand gegaan. Daar zagen we dat de golfen echt heel hoog waren. Blij dus dat we niet op een bootje zaten. Vanaf het strand konden we de walvissen in de verte weer zien. Dan komt de teleurstelling wel weer een beetje. Een volgende bestemming moet dus toch echt weer bij walvissen in de buurt zijn! 

Vanmiddag dus de ‘niet touristische’ culturele tour. De souvenirwinkel ontbrak en er waren verder geen touristen, maar daar was dan ook alles mee gezegd. Wat een poppenkast! We werden allemaal in kleding gehezen en werden op dansjes getrakteerd waar we natuurlijk aan mee moesten doen. Achteraf gezien hebben we hard gelachen. Ik denk dat we de rest van de vakantie niet meer hoeven te zeggen dat we een dorp gaan bezoeken. De kinderen springen nog liever in een rivier met krokodillen! Maar goed, ook dat hebben we meegemaakt.

Nu zitten we lekker aan een glaasje wijn in ons guest house. Edwin en Michiel kunnen nog het laatste stuk van de tour de france zien. Vanavond gaan we nog een keer sushi eten en morgen verlaten we St. Lucia weer.